Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011

Όταν πηγαίναμε (;) μαζί σχολείο...

Αγαπητέ αναγνώστη, αγαπητή αναγνώστρια,

   Ο χρόνος κυλά πλέον απειλητικά θα έλεγα προς την ώρα που ο υποφαινόμενος και η γενιά του 1994 θα δώσει και αυτή με τη σειρά της Πανελλήνιες. Όπως καταλαβαίνεις ο χρόνος είναι ελάχιστος, γι αυτό και η όψη εγκατάλειψης στο μπλογκ. Ωστόσο, αυτό που ζούμε όλοι οι μαθητές δεν με αφήνει ανεπηρέαστο όπως άλλα πλέον και είμαι ΠΑΛΙ εδώ να καταγράψω τα όσα συμβαίνουν στην Ουγκάντα του 2011. 
   Και όταν λέω Ουγκάντα, εννοώ την Ελλάδα. Τώρα θα μου πεις γιατί προσβάλλεις τη συμπαθή αυτή χώρα και τη συγκρίνεις με την Ελλάδα; Το κάνω αυτό γιατί συνηθιζόταν παλιά, όταν νιώθαμε ανώτεροι από τους κατοίκους εκείνων των χωρών, να λέμε υποτιμητικά: ''Θα γίνουμε Ουγκάντα''. Τη στιγμή που γράφονται αυτά, η Ουγκάντα φαντάζει παράδεισος στα μάτια μου. Το πιστεύω αυτό γιατί τουλάχιστον, όταν πας στην Ουγκάντα ξέρεις τι θα συναντήσεις. Δεν διατυμπανίζει κανείς ότι επισκέπτεσαι τη χώρα του πολιτισμού, της δημοκρατίας και λοιπά. Σε αυτή λοιπόν τη χώρα του πολιτισμού την οποία κάθε Έλληνας επικαλείται, συμβαίνει το μέχρι προ ολίγων μηνών ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ. 

ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΒΙΒΛΙΑ
   Ξέρω, δεν πέφτεις από τα σύννεφα που το ακούς ΑΛΛΑ αυτή την πραγματικότητα πρέπει κατ΄ εμέ να την αναλογιζόμαστε κάθε μέρα που περνά για να μην εφησυχαζόμαστε. Ας τα πάρουμε από την αρχή. Λίγες μέρες πριν ανοίξουν τα σχολεία, όλοι μαθαίνουν εμβρόντητοι το εξής: ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΥΠΩΘΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ. Εντάξει, μπορεί να ζεις στην Ελλάδα αλλά δεν μπορείς εύκολα να το πιστέψεις. Και όμως, είναι αλήθεια. Καθώς δεν γνωρίζω τι γίνεται αλλού, θα αναφερθώ στο δικό μου σχολείο. Την επομένη του αγιασμού, πήραμε οι μαθητές της θεωρητικής της τρίτης λυκείου τα εξής βιβλία:
  1. Θουκυδίδη Περικλέους Επιτάφιος
  2. Αρχαία Ελληνικά Φιλοσοφικός Λόγος (κατεύθυνσης)
  3. Θέματα Νεοελληνικής Ιστορίας (κατεύθυνσης)
  4. Λύσεις των ερωτήσεων και των ασκήσεων - προβλημάτων φυσικής Γ.Π. 
  5. Μαθηματικά και Στοιχεία Στατιστικής - Λύσεις των ασκήσεων
  6. CD
   Όπως βλέπεις και μόνος σου, πήραμε ένα γενικής παιδείας, δύο κατεύθυνσης, δύο λύσεις και ένα CD καθυστερημένα. Ναι, καλά κατάλαβες. Δεν πήραμε τα βιβλία των ασκήσεων αλλά σκέτες λύσεις. Είναι μια νέα ενδιαφέρουσα προσέγγιση του Υπουργείου Παιδείας (;) , Δια Βίου Μάθησης (;) και Θρησκευμάτων. Σου λέει, δεν είναι πιο δημιουργικό να ξεκινήσεις από τη λύση για να βρεις το πρόβλημα; Άσε που έτσι λύνεται και το πρόβλημα της αντιγραφής των ασκήσεων από αυτά τα λυσάρια. 
   Εντάξει, αν το σκεφτεί κανείς προσεκτικά, ΕΔΩ ΓΕΛΑΝΕ. Είναι αν μη τι άλλο απαράδεκτο σε χώρα που θέλει να θεωρείται αναπτυγμένη, να μην υπάρχουν βιβλία για τον οποιονδήποτε λόγο. Δε με ενδιαφέρει ποιος φταίει, όσο το τι πρέπει να υποστώ εγώ επειδή οι έχοντες την εξουσία είναι παντελώς ΑΝΕΥΘΥΝΟΙ. Και το αστείο είναι ότι έδωσε ως λύση το Υπουργείο ένα CD με τα βιβλία ψηφιοποιημένα. Ποιο παρανοϊκό μυαλό πιστεύει πως είμαστε υποχρεωμένοι να έχουμε όλοι υπολογιστή στο σπίτι; Έστω και ένας μαθητής να μην έχει την πρόσβαση σε υπολογιστή, αυτομάτως καταλύεται το δικαίωμα στην απρόσκοπτη παροχή της εκπαίδευσης. Οκ, μπορεί οι περισσότεροι μαθητές να διαθέτουν, αλλά ακόμα και οι ίδιοι οι καθηγητές ισχυρίζονται πως είναι πρακτικά αδύνατο να αφιερώσει κανείς ώρες ολόκληρες να διαβάσει σε ένα άυλο πράγμα, στο οποίο δεν μπορείς να υπογραμμίσεις, να σημειώσεις και λοιπά. Οπότε είναι φυσικό ότι τα CD αυτά είναι άχρηστα για την πλειονότητα των μαθητών. Και τέλος το εξής τραγελαφικό. Πώς είναι δυνατό να μην είναι διαθέσιμο το βιβλίο που ως τεχνολογία προηγείται του CD και να είναι το CD;
   Οι ευθύνες είναι τεράστιες και τα στοιχεία αδιάσειστα. Το Υπουργείο στα μέσα του καλοκαιριού είχε προχωρήσει σε προκήρυξη διαγωνισμού για την προμήθεια χάρτου, την οποία μπλόκαρε το Ελεγκτικό Συνέδριο, θεωρώντας πως υπήρχαν νομικής φύσης κολλήματα. Το αποτέλεσμα; Προφανώς δεν εγκρίθηκε εγκαίρως η προμήθεια και η διαδικασία τύπωσης βιβλίων άργησε πολύ. Ο υπουργός Δικαιοσύνης μάλιστα προθυμοποιήθηκε να εξαντλήσει κάθε νομική δυνατότητα αναζήτησης ποινικών ευθυνών και επιβολής κυρώσεων. Όπως είναι αντιληπτό, άρχισε να πηγαινοέρχεται το μπαλάκι των ευθυνών μεταξύ των ΠΕΝΤΕ εμπλεκόμενων Υπουργείων, του Ελεγκτικού Συνεδρίου και φυσικά της γριάς που έπεσε στις ρόδες του αυτοκινήτου, το οποίο οδηγούσε υπάλληλος που είχε λάβει την εντολή να μεταφέρει την είδηση ότι ''ΟΛΑ ΟΚ ΜΕ ΤΟ ΧΑΡΤΙ'' και έτσι άργησε η όλη διαδικασία. Και επειδή ζούμε στη χώρα της ατιμωρισίας και του σταρχιδισμού, η Άννα Διαμαντοπούλου βγήκε και ζήτησε ''ΣΥΓΓΝΩΜΗ'', μάλλον για τα μάτια του κόσμου.
   Δεν ξέρω τι ακριβώς να πρωτοπώ για αυτό το μπάχαλο που έχει δημιουργηθεί. Κατά τη γνώμη μου, το κύριο μέρος της ευθύνης έχει το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων. Αρμοδιότητα του εν λόγω Υπουργείου είναι να εξασφαλίζει τα απαραίτητα για την ομαλή διεξαγωγή της σχολικής χρονιάς, είτε αυτά είναι βιβλία, είτε κιμωλίες, είτε πετρέλαιο για τις αίθουσες. ΔΕΝ ΑΚΟΥΩ, ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ και ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΙ καμία δικαιολογία ή συγγνώμη. Προκειμένου η εκπαίδευση να είναι δημόσια έχουν δοθεί αγώνες που οι ''σωτήρες'' μας αυτοί έδιναν από τους καναπέδες τους ή έδιναν και τους έχουν ξεχάσει. Ποια είναι η κα Διαμαντοπούλου που μου στερεί έστω από ένα παιδί το κοινωνικό αγαθό της μόρφωσης; Έχει επίγνωση της πραγματικής κατάστασης ή μήπως τα παιδιά της ή όποιος γνωστός της μαθητής φοιτεί σε ιδιωτικό σχολείο; Έχει επισκεφθεί μια σχολική μονάδα μέρα πέραν του αγιασμού που τα προβλήματα βγάζουν μάτι και δεν είναι όλοι γραβατωμένοι; Αν ο στόχος της ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ είναι η πλήρης και αδυσώπητη αποχαύνωση χιλιάδων παιδιών ετησίως ας μας το πουν να το γνωρίζουμε. 
   Ένα είναι σίγουρο. Ακόμα και ποινικές ευθύνες να μη καταλογιστούν (που δεν θα καταλογιστούν), οι πραγματικοί υπεύθυνοι βιώνουν και θα βιώνουν την κοινωνική κατακραυγή. Ένας λαός εξαθλιωμένος είναι βολικό να είναι και αμόρφωτος. Παρ'όλα αυτά η ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ δεν είναι ιδιοκτησία του εκάστοτε απαίδευτου πολιτικού για να μπορεί να υπονομεύει τη λειτουργία της. Όποιος καρεκλοκένταυρος δεν είναι σε θέση να το καταλάβει αυτό, ας πάρει τα πράγματά του και ας εγκαταλείψει την καρέκλα του που με τόσα παρακάλια, ρουσφέτια και γλύψιμο κατάφερε να πάρει.


 Με αίσθημα απέχθειας



3 σχόλια:

  1. ένα έχω να πω και no offence προκαταβολικά:
    Από φέτος και στο εξής βγαίνει νέο ανέκδοτο για τις φίλες ξανθιές.
    "πώς καταλαβαίνουμε ότι μια μαθήτρια είναι ξανθιά? από το STABILO με το οποίο έχει μουντζουρώσει την οθόνη μετά τη μελέτη από CD".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πραγματικα η κατασταση ειναι τραγελαφικη!!! Ζητω το εθνος
    της ρουσφετολογιας!!! Ενα μεγαλο μπραβο στα λαμογια...αλλα μην ανησυχουν οι φαπες θα πεσουν και θα ειναι πολλες!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. emeis..dn exoume oute ena kateuthinshs!! exoume thoukididh kai 2lusaria!! eleos!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή