Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

Η κρίση και οι κροίσοι

   Κρίση. Η λέξη αυτή έχει γίνει πιο must από ότι το eyeliner την εποχή των emo. Όλοι λίγο έως πολύ, τεμπέληδες δημόσιοι υπάλληλοι, κοπρίτες και λοιποί τζαμπατζίδες (καθώς και τα παιδιά αυτών) που έκαναν το λάθος να ψηφίσουν επανειλημμένως τους 300 που συχνά ζουν παρασιτικά εις βάρος μας την έχουν βιώσει ή στην καλύτερη πρόκειται να τη βιώσουν. Και μπορεί να ακούγεται σαν μια σατανική δολοπλοκία αλά Φώσκολου, αλλά αυτό δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα.
   Και αυτό γιατί η πλειονότητα των όσων μας πηδάνε διοικούν, απλούστατα δεν έχει ούτε μία ώρα δουλειάς στο ενεργητικό της. Αυτό είναι που ονομάζεται επαγγελματίας τεμπέλης. Αλλά όχι, μην με ακούς. Είμαι απλώς ένας κακεντρεχής που δεν μπορεί να αντιληφθεί με το μικρό μυαλό του το ότι η ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ δικτατορική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θέλει το καλό μας! Και σε ρωτάω:  
  • είναι δυνατόν να δουλεύεις και να έχεις την απαίτηση να πληρώνεσαι;
  • είναι δυνατόν να είσαι άρρωστος και να απαιτείς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη;
ΠΟΥ ΖΕΙΣ; Στο Τζιμπουτί;

(Ας επιστρέψουμε όμως στις αιτίες οι οποίες μας έφεραν ως εδώ.)
  1. Το μυαλό του έλληνα που θέλει να κάνει κηδεία με ξένα κόλυβα εδώ και 190 χρόνια που απελευθερώθηκε η Ελλάδα.
  2. Το κούφιο κεφάλι του όταν ψηφίζει. (Αυτό και αν είναι...)
  3. Τα κοπρόσκυλα πάσης φύσεως που έχουν ρημάξει και το τελευταίο σεντ των κρατικών εσόδων.
  4. Η αδιαφάνεια που κυριαρχεί σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής. (Ναι, για αυτό βγήκε η κυρα Κούλα διαχειρίστρια. Όχι δεν μιλάω για τη Eurovision.)
  5. Η μαθηματική αντίληψη του έλληνα: 50 ΔΡΑΧΜΕΣ ο μαϊντανός ---> 0,50 ευρώ. (ΠΟΣΟ βολικό.)
  6. Η αίσθηση γενναιοδωρίας προς τους ημέτερους. Άμα είσαι βουλευτής, κέρνα και τις πέτρες βρε αδερφέ. 
  7. Και τέλος ένα από τα πολλά, η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!!! Άμα είσαι γέρος και πάρεις δεύτερη μασέλα από το ΙΚΑ, την έκατσες. Αν είσαι βουλευτής και πάρεις δεύτερο iphone ΠΟΙΟΣ χέστηκε; Ούτως ή άλλως εσένα δικά σου είναι, ο γέρος θα πεθάνει.
 Όσο για το τι πρέπει να γίνει, θα σου τα πω εγώ γιατί ο Παπανδρέου τα έχει μπερδέψει λίγο στη μετάφραση. Ξέρεις τι είναι να σου μιλάει από τη μία η Τρόικα και από την άλλη η Αμερική; 

Αρχικά, δεν πουλάς κανένα νησί, καμιά ΑΚΡΟΠΟΛΗ (πακέτο με το μουσείο, είναι προσφορά), καμία Μύκονο (φέρνει έσοδα), καμία Βουλή (μόνο για την αξία του κτηρίου που έχουμε πληρώσει, για το περιεχόμενο χέστηκα απαξιώ. Αυτά θα τα σκεφτεί η Τρόικα χωρίς να σε ρωτήσει. Αν ξυπνήσεις ποτέ από το λίθαργο που σε χώνει καθημερινά το Mega και όλοι οι αποτυχημένοι εναπομείναντες πρασινογλύφτες, ΚΑΝΕ τα εξής:

  1. Πούλα το βρακί του Πάγκαλου που κόβω το κεφάλι  μου, σε κάποιο προϋπολογισμό θα είναι χρεωμένο. Είναι και XXXXXXLLLLLL Calvin Klein και θα κοστίζει όσο 10 τόπια ύφασμα.  
  

2. Πούλα τον εγκέφαλο του Παπανδρέου για να μπορέσει να διαπιστώσει η επιστήμη πώς είναι ένα ολοκληρωτικά κούφιο κεφάλι. Μπορεί και να μην πιάσει τίποτα στο ebay.


3. Πούλα μία επίτομη εγκυκλοπαίδεια του Αδώνιδος, στην οποία περιγράφεται αναλυτικά το πώς μπορείς να απελάσεις έναν ΜΑΥΡΟ! (Παναγιά μου...)

4. Πούλα την ιστορία της Νέας Δημοκρατίας των άπειρων επιτυχιών (SIEMENS, Βατοπαίδι) για να βλέπουν οι μελλοντικές γενιές πώς πάει μπροστά ο τόπος.
(Να μην στενοχωριέται το ΠΑΣΟΚ, έχει και αυτό ευθύνη...)

 5. Πούλα μία συλλεκτική δερματόδετη έκδοση της επιτυχημένης διάσπασης της αριστεράς σε περισσότερα κομμάτια από όσα σουσάμια πετάγονται ετησίως στον Άγνωστο Στρατιώτη.

Υ.Γ 1: Αν σου αρέσουν τα αγγούρια συνέχισε έτσι.
Υ.Γ. 2: Αν σου αξίζουν (ρητορικό ερώτημα) ξαναψήφισέ τους.
Υ.Γ. 3: Σοβαρά τώρα, πόσο ακόμα θα τα ανέχεσαι όλα αυτα;






Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

Το τρόλεϋ

   Ναι, στο μακρόστενο αυτό όχημα με τις 4 ρόδες και τις 2 κεραίες αναφέρομαι. Αυτό που μας βασανίζει μέχρι να περάσει από τη ρημάδα τη στάση που το περιμένουμε χειμώνα, καλοκαίρι, με κρύο, με βροχή... Αυτό που συνηθίζει να πηγαίνει παρέα με ένα άλλο ίδιο μπρος πίσω και σε κάνει να σιχτιρίζεις την ώρα που είπες να το περιμένεις επειδή δεν μπορεί να κυκλοφορεί μοναχό του. Αυτό που άμα θυμάται τηρεί τη συχνότητα των δρομολογίων του (όπου συχνότητα βλέπε μισάωρο). Αυτό που σου δίνει την αίσθηση του πως μπορεί να αισθάνονται 10 σαρδέλες μέσα σε μία κονσέρβα, αφού συχνά κάθεσαι με τους άλλους συνταξιδιώτες σαν και αυτές. Αυτό που το καθαρίζουν κάθε Πάσχα και Χριστουγεννα σε εποχές προ κρίσης και για το λόγο αυτό τα καθίσματα έχουν αποκτήσει αυτό το φυσικό μπιχλέ από μωβ που κανονικά είναι. Αυτό που κανονικά χωράει 75 άτομα αλλά αν δεν μπει και ο τελευταίος ταλαιπωρημένος επιβάτης περιμένει υπομονετικά. Αυτό που μπροστά σε κάθε πόρτα έχει ένα τετράγωνο κουτάκι που βάζεις ένα χαρτάκι σαν καλό κορόιδο, η τιμή του οποίου έχει αυξηθεί από 0,45 ευρώ το 2004 σε 1,20 ευρώ σημέρα. 
   Πάλι ναι, για το εισιτήριο μιλάω. Αυτό το είδος πολυτελείας πλέον, που μερικοί ανεγκέφαλοι (βλέπε Ρέππας, Υπουργός Μεταφορών) θεωρούν αυτονόητο ότι και 5 ευρώ να πάει θα το πληρώνουμε επειδή ΤΟΣΟ τους κόβει. Διότι είναι τόσο δύσκολο (μαθηματικά πρώτης δημοτικού) να αντιληφθούν ότι όταν ο κόσμος δεν έχει λεφτά και εσύ αυξάνεις τις τιμες, απλούστατα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ. Είναι βέβαια λογικό, αφού κανείς από τους υπουργούς δεν έχει δουλέψε ποτέ στη ζωή του και δεν ξέρει τι είναι για έναν συνταξιούχο των 400 ευρώ τα 0,60 την ημέρα. Και επειδή ως γνωστόν το κράτος είναι ψιλοανίκανο, θα αναθέσει και τον έλεγχο της εισιτηριοδιαφυγής σε ιδιώτες (μη μείνει τίποτα κρατικό, ΌΧΙ).
   Δεν ξέρω αν θέλω να πληρώνω πια, ανανέωσα την μηνιαία μου κάρτα όμως για λόγους που δεν ξέρω. Αν συνεχίσει έτσι η κατάσταση όμως, δεν ξέρω πού θα οδηγηθεί το κίνημα των τζαμπατζήδων... (Όπως λέει και ο αγαπητός κος Ρέππας.) 

Υ.Γ. Έγραψα για το τρόλεϋ επειδή είναι αυτό που με καίει καθημερινά, ισχύουν όμως όλα αυτά και για τα υπόλοιπα μέσα. (Εξαιρείται το μετρό, ακόμα τουλάχιστον...)