Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

Μη Κατερίνα μου, μη!

   Και ενώ η ελληνική δισκογραφία αρχίζει τελευταία να δίνει σημαντικά δείγματα γραφής και προσαρμογής στα διεθνή στάνταρ, άλλο ένα τερατούργημα της στιχουργικής ήρθε να ταράξει τα νερά. Στη χώρα λοιπόν που ο TUS και άλλοι προικισμένοι με τεχνητούς κοιλιακούς θεωρούνται τραγουδιστές, ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ, άλλη μία δισκογραφική επιτυχία ήρθε να προστεθεί στο βιογραφικό της α(η)οιδού Κατερίνας Στικούδη και δεν είναι άλλη από το τραγούδι ''ΟΚ (Δεν τρέχει τίποτα)''. 

(ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΤΟ ΠΕΡΙΦΗΜΟ ΑΥΤΟ ΑΣΜΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ, ΑΝ ΑΝΤΕΞΕΙΣ ΒΕΒΑΙΑ.)
Μην τρομάζεις, η Κατερίνα μας είναι αυτή.


   Στην αρχή λες ''Ντάξει, Στικούδη είναι. Ας δούμε λίγο ωραίο βυζί και κώλο.'' και προετοιμάζεσαι ανάλογα. Και ξαφνικά η φωνή ενός βαρύτονου με λόξυγγα ακούγεται να ψελλίζει κάτι ξερά φωνήεντα. Η Κατερίνα βέβαια διαφωνεί με το παιδί που λέει οτι δεν τρέχει τίποτα και μας εκφοβίζει λέγοντας ''Τρέχει μόνο η γλώσσα μου''. Και αρχίζεις εσύ να κάνεις εικασίες για το τι εννοεί, συνειρμοί περνούν από το αθώο σου μυαλό και δεν καταλήγεις κάπου. Εν τω μεταξύ, παρατηρώντας καλύτερα την Κατερίνα μας, βλέπεις κάτι το περίεργο στα φρύδια της, τα οποία μάλλον βούτηξε στις κιτς πασχαλινές χαλκομανίες για τα αυγά. 
   Διάλειμμα σε αυτό το μουντό (πριν δουμε το στήθος τουρλα της Κατερίνας) βίντεο κλιπ ήρθε να αποτελέσει το παραλήρημα της τραγουδίστριας, όπου απαγγέλει σχεδόν χωρίς ανάσα και σημεία στίξης ένα κατεβατό από, άκυρους μάλλον, στίχους που απλώς έπρεπε κάποιος να τους τραγουδήσει για να μην πάει χαμένος ο κόπος του στιχουργού. Σαν να μην έφταναν ολα αυτά, ο στίχος ''Δε με νοιάζει αν σε πειράζει που πειράζει τον καθένα πώς θα βγω'' με διπλή επανάληψη του πειράζει και ομοιοκαταληξία (πλεχτή /  ζευγαρωτή δεν ξέρω) περνά ένα κοινωνικό μήνυμα σε όλους τους επίδοξους συντρόφους της Κατερίνας. Σου λέει η κοπέλα ''Εγώ και ξέκωλο θα βγαίνω''. 
   Αυτή βέβαια η φιλολογική πανδαισία αγγίζει τα όρια της έκστασης και συνεχίζει με ομοιοκαταληξίες τύπου ''γίδια - τα ίδια'' και ''φίδια - καρύδια (αρχίδια ήθελε να πει βασικά αλλα δεν ήθελε να φάει μπιπ)''.  Εν συνεχεία, το οπτικοακουστικό υπερθέαμα εμπλουτίζεται με την Κατερίνα που εύστοχα φοράει μία φόρμα-βράκα από αυτές τις κακόγουστες, καγκούρικες, τραγικές φόρμες τύπου Dsquared θέλοντας να γίνει σαφές ποιο είναι το κοινό, στα αυτιά του οποίου απευθύνεται το εν λόγω τραγούδι. 
   Και μιας και το βίντεο κλιπ αυτό είναι ο βασιλιάς της αντιγραφής (οι στίχοι περνούν από την οθόνη με τρόπο σαν και αυτό στο τραγούδι του Κιάμου ''Το αίμα μου πίσω''), ο στιχουργός έκρινε ότι το ''Busta'' είναι τονικό παρώνυμο του επιθέτου ''Μπάστα'' της Σάσας, είπε να προσθέσει και αυτή την τραγική ομοιοκαταληξία στον κατάλογο των δολοφονηθέντων στοιχείων της ελληνικής γλώσσας από τον ίδιο. 
   Στο σημείο αυτό, μετα κόπων και βασάνων δεν κρατήθηκα και προσπάθησα να αποκρυπτογραφήσω τα όσα ''τραγουδά'' η Κατερίνα μας έχοντας φάει γλυστρίδα. ''Δεν το πιστεύω ότι χαζεύω μες στο βούρκο τι θα λέει κάθε βλαμμένο σαν να κλέβω ιερωμένο νιώθω Evo και συ ένα Fiatάκι και φανάρι αναμμένο ξεκινάω δεν περιμένω αφήνω κάθε πικραμένο ξεχασμένο ξεπεσμένο ...'' (μετά παραιτήθηκα από την προσπάθεια) Βέβαια, επειδή ο στιχουργός του τερατουργήματος δεν ήταν ευχαριστημένος από το λιθαράκι που είχε μέχρι στιγμής βάλει στην ηθική ανάταση και πνευματική αφύπνιση του νεοέλληνα, είπε να παίξει το τελευταίο του χαρτί λέγοντας ''Τα πολλά λόγια είναι φτώχια λέει η λαϊκή σοφία για αυτό είμαστε ένα βήμα πριν απ'τη χρεοκοπία'' σε ένα κρεσέντο μακροπερίοδου λόγου χωρίς ίχνος συνοχής και νοημάτων.
   Και επειδή μπορεί να υπάρχουν πολλοί από εσάς (λίγοι στο σύνολο της κοινωνίας ευτυχώς) που αμφισβητούν ότι η Κατερίνα παρακολουθούσε παλιά κατηχητικό, σπεύδει η ίδια και για να κάνει ομοιοκαταληξία με το οίδημα, το πρήξιμο στην ιατρική ορολογία, διαπιστώνει πώς ''Μα δυστυχώς δεν έχει πήδημα'', εννοώντας προφανώς ότι οι αθλητές του άλματος εις μήκος σταμάτησαν πια να αγωνίζονται για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τέλος, η Κατερίνα μας αναφερόμενη προφανώς στους κακοήθεις αυτής της χώρας που θα σπεύσουν να την κράξουν χωρίς να αναγνωρίσουν την αξία του άσματος αυτού δηλώνει: ''Θα χε πλάκα να τους έβλεπα στη μάπα όταν βλέπουν την οθόνη και μ' ακούνε παγωμένοι όχι όμως από το κρύο. Αντίο'' απειλώντας μας έτσι κατάμουτρα ότι αν δεν της δείξουμε στοργή και προδέρμ θα εγκαταλείψει αυτή τη χώρα και θα ανοίξει τα φτερά της για κάποια άλλη, πιο φιλόξενη.

Κατερίνα σε ευχαριστούμε για όλα μέσα από τα βάθη της καρδιάς μας.




4 σχόλια:

  1. δε ξέρω ποιος έχει μεγαλύτερο πρόβλημα...
    Αυτοί που το 'γραψαν ή εσύ που ασχολείσαι με αυτό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φαντάζομαι οτι το σχόλιό σου είναι χιουμοριστικό... Ασχολήθηκα με ένα, κατά τα άλλα ανούσιο, θέμα επειδή με ενέπνευσε να σχολιάσω.

      Διαγραφή
  2. Το σχόλιο μου θα το χαρακτήριζα δηκτικό.
    Μέσα από το χιούμορ(το όποιο τέλος πάντων) θέλω να σε κάνω να σκεφτείς πως με το να ασχολείσαι, τους δίνεις μεγαλύτερη αξία από αυτή που και συ ο ίδιος εκτιμάς ότι έχουν.Με το να αφιερώσεις ένα ολόκληρο κείμενο...
    Το ξέρω-από τις προηγούμενες αναρτήσεις σου- ότι δε σου αρέσουν κάτι τέτοια. Αλλά ξέρεις τι λέει ο λαός μας για αυτούς που μπλέκονται με τα πίτουρα;...
    Με αυτό δίνεις την εντύπωση σε έναν αναγνώστη ότι μπορεί να σου κρυφοαρέσουν. Θα μου πεις, ότι μα εσύ τα σατιρίζεις. ΟΚ! Μαζί σου. Αλλά δε νομίζω ο Αριστοφάνης στις κωμωδίες του να ασχολούνταν και να καυτηρίαζε κάθε μαλακία που συνέβαινε επί εποχής του. Σατίριζε τα μεγάλα(φαντάζομαι να το καλαβαίνεις και να μην χρειαστεί να γράψω επιπλέον πράγματα) και όλα εκείνα που θα αφύπνιζαν τον κόσμο.
    Με αυτή την αναλογία θέλω να σε βάλω να σκεφτείς για το -κατ' εμέ- λάθος που έκανες και διάλεξες να γράψεις ένα κείμενο με αυτό το θέμα.
    Αν το κείμενο το πήγαινες ένα βήμα παραπέρα-όπως έκανες αν δεν κάνω λάθος πριν ένα χρόνο με ένα τραγούδι του Stan-θα έδειχνες καθαρά τη διαφωνία σου στην ουσία όλης αυτής της μουσικής σκηνής.
    Ή θες να το πω πολύ πιο απλά; Παρακολουθώ το blog σου παραπάνω από ένα χρόνο. Και ξέρεις γιατί; Γιατί σε θεωρώ ένα σκεπτόμενο συνομήλικό μου-τουλάχιστον στα κείμενα σου. Και με αυτό το κείμενο είδα μια στροφή.Όχι με τις θέσεις σου αλλά με τη θεματολογία και έτσι όπως την ανεπτυξες.
    Έυχομαι να έγινα κατονοητός.
    Ευχαριστώ πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αρχικά σε ευχαριστώ που κάνεις τον κόπο να με διαβάζεις και να σχολιάζεις χωρίς να βαριέσαι. Όσο για αυτά που μου λες έχω να σου πω τα εξής:
      α)Ναι, δίνω αξία σε ένα τετοιας χαμηλής ποιότητας τραγούδι με το να ασχολούμαι με αυτό, δεν πιστεύω όμως οτι αυτό είναι κάτι το μεμπτό, αφού δεν διεκδικώ το βραβείο του έφηβου που ασχολείται αποκλειστικά με τα υψηλά νοήματα κλπ. Προφανώς και δεν είναι αυτός ο μόνος μου προβληματισμός, έτυχε όμως να ακούσω το τραγούδι και να θελήσω να το σχολιάσω.
      β)Αντιλαμβάνομαι την αναλογία που χρησιμοποιείς, θεωρώ όμως ότι είμαι ''μικρός'' για να σατυρίζω (άρα και να κρατώ πάντα ένα επίπεδο σε αυτό). Απλώς σχολιάζω.
      γ)Δεν το πήγα ένα βήμα παραπέρα γιατί θεώρησα πως η άποψή μου για την κατάσταση του ελληνικού τραγουδιου σήμερα είναι ήδη γνωστή, οπότε θα ήταν μια ίδια ανάρτηση με την προηγούμενη. Αυτή ήθελα απλώς να ήταν σχολιαστική, περνώντας κάποια μηνύματα με την όποια καυστικότητά μου.
      δ)Ναι, δεν είναι αυτό μία χαρακτηριστική ανάρτηση του μπλόγκ μου σε σχέση με τη συνήθη θεματολογία του, ωστόσο ήταν κατι που θέλησα να γράψω τη συγκεκριμένη στιγμή.

      Με τιμά οτι με θεωρείς σκεπτόμενο συνομίληκό σου, το εκτιμώ και είναι κάτι πολύ σημαντικό για μένα.

      Σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον, κατάλαβα ακριβώς τι ήθελες να πεις.

      Διαγραφή